Dzieci, ach te dzieci, jak one mają fajnie w taki dzień! 1-go czerwca jest ich święto, a dla Emilii i Jacka był to wyjątkowy dzień. Pamiętam go dobrze, ba! nawet czuję jeszcze ciepło jakie panowało w tym dniu. Tak daleko jeszcze nie byłem fotografować ślubu. Na naszym pierwszym spotkaniu przyszli małżonkowie opowiadali ze szczegółami swój pomysł na to wydarzenie. Malownicze tereny Warmii i Mazur zawsze kojarzyły mi się z mnóstwem zieleni, drzew oraz jezior. Nie zawiodłem się, jest tam pięknie więc czułem się częściowo jak na wakacjach. To był mój pierwszy wypad w te okolice. Zawsze chciałem jechać do Mrągowa, a tym razem miałem okazję fotografować ślub.
Każdy jeden wyjazd na ślub jest dla mnie kolejnym stresem. Podróż samochodem niekiedy bywa uciążliwa, a o punktualności już nie wspomnę. Wklepany adres w GPS i jazda. Tym razem również się udało, nawet mimo tego, że miejsce przygotowań mieści się w domu gdzie widoki dookoła to piękne zielone łąki, a kolejnych budynków trzeba szukać lornetką.
Przygotowania do ślubu zawsze są energiczne. Mają swoje tempo, jedni jakoś pędzą, inni podchodzą do tego bardziej na luzie czyt. mężczyźni. Wir przedślubny, chyba tak to można ująć dosłownie. Rzadko się zdarza, że owe zabiegi przedślubne mają miejsce poza budynkiem. Kiedy widzę ogrody to zawsze mam plan i podchodzę do tego z ogromnym uśmiechem. Dzielę wtedy część na te bardziej oficjalne w domu oraz część portretową w otoczeniach zieleni. Pogoda dopisała, są i przyszli małżonkowie, więc portrety muszą mieć w malowniczym ogrodzie! Jeszcze przed błogosławieństwem pierwsze spojrzenia przyszłych małżonków fotografowałem właśnie tam. Wzruszenia w oczach obojga nie można było nie zauważyć.
Co tutaj dużo pisać. Miejsce już fascynuje od zewnątrz. Budowla, ogrom dodatków i zwiedzających. To często odwiedzane przez turystów sanktuarium robi wrażenie nawet na osobie fotografa. Rzadko się zdarza aby ślub był w tak przestronnym miejscu. Dla mnie Św. Lipka absolutnie wyjątkowa. Malowidła, zdobienia na ścianach i suficie wyróżniają się kolorem. Człowiek czuje się tak, jakby był w środku złotej komnaty. Moją uwagę przykuł barwny dźwięk organów. Uwielbiam jak stare instrumenty brzmią tak doniośle. Koniecznie trzeba zobaczyć i poczuć tę wyjątkowość.
Częściowo zwiedziłem Mrągowo. Miejscowość piękna, spodobała mi się. Na pewno tutaj wrócę, gdyż czułem się tam jak w domu. Gdzieś na uboczu od centrum odbyło się wesele w Mercedes Club. Miejsce nietypowe, zupełnie nie spotykana jak dotąd architektura sali. Sala do zabawy całkowicie oszklona i bardzo wysoka. Klimat zupełnie inny jak na każdym innym weselu. Emilia i Jacek odetchnęli dopiero na krótkim plenerze w pobliskim ogrodzie. Główna sesja odbyła się innego dnia w arboretum w Kudypach. Ciężka nazwa do zapamiętania. Mówiąc krótko "większy ogród". Zapewne w tym momencie znajdzie się jakiś biolog czy ogrodnik, który za takie słowa może dostać napadu śmiechu lub ataku wściekłości :) Malownicza zieleń, kolorowe kwiaty, niespotykane rośliny i krzewy. Połączenie takiej otoczki wraz z Parą Młodą zawsze bardziej sprzyja wykonywaniu zdjęć. Mimo, że było duszno, warto było to zobaczyć i sfotografować.
Dla mnie był to reportaż wyjątkowy. Mogłem posmakować smaków Warmii i Mazur, poznać bliżej chociaż część kultury tamtych rejonów. Zobaczyć ile ludzi przychodzi na błogosławieństwo i porównać jak się w tych rejonach bawią weselnicy.
Ilość komentarzy: 1
Świetny reportaż. Gratulacje!